ျမတ္ႏုိးပုိဆဲ “သူငယ္ခ်င္း”
posted under
Post
by chitsanm
“သူငယ္ခ်င္း... ဘ၀ရဲ႕အာ႐ုဏ္တက္ေန ထြက္ခ်ိန္ေလးအၿပီးမွာ မင္းနဲ႔ဒုိ႔ ေတြ႕ဆံု ခဲ့ၾကတယ္ေနာ္...။ ဘ၀အတြက္ အားမာန္ သစ္ ေတြကိုေမြးၿပီး ဘ၀ရဲ႕ေန၀င္ခ်ိန္ေလး မတုိင္မီ ျပန္လည္ေတြ႕ဆံုၾကပါအံုးစုိ႔”...
ငယ္စဥ္ကေပါင္းသင္းခဲ့ရေသာသူငယ္ခ်င္း၊ ႀကီးခါမွ ေတြ႕ခဲ့ရေသာသူငယ္ခ်င္း၊ တာ၀န္ ကုိယ္စီေတြ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ေနခ်ိန္မွာ ဆံုဆည္းရေသာသူငယ္ခ်င္း၊ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲရင္းႏွီးသြား ခဲ့ရေသာ သူငယ္ခ်င္း၊ လူခ်င္းမျမင္မေတြ႕ေပမဲ့ ဆက္သြယ္မႈကြန္ယက္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သိကၽြမ္း ခဲ့ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးနဲ႔ သိကၽြမ္းရင္းႏွီးရျခင္းကို ဘယ္ အရာနဲ႔မွ တန္ဘုိးျဖတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္းရယ္လုိ႔မွ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္မႈဆုိတာ အၿမဲ ရွိရမွာေပါ့။ တခါတေလ သတိလက္လြတ္ၿပီး မေမွ်ာ္လင့္ပဲ မွားခဲ့တာေတြရွိေကာင္းရွိမယ္။ ကုိယ္ က မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူက မွားသည္ျဖစ္ေစ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေနပါေစ ခြင့္လႊတ္နားလည္ၾက ရမွာေပါ့။ ဒါမွလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး စိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ အရာရာကိုအင္အား ျဖစ္ေစမယ္ေလ။ ငါတုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြစုေပါင္းၿပီး ကုိင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ေနသြားၾက မယ္ဆုိရင္ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ပုိင္ဆုိင္သြားၾကမွာ လဲြမွာမဟုတ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္း။
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ဒုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ လမ္းခဲြၾကရၿပီေနာ္...။ ကြဲကြာခဲြခြာျခင္းဆုိတဲ့ သဘာ၀ တရားကို ေသြဖီၿပီး ဘ၀မွာ အခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အတူရင္ဆုိင္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဦးတည္ရာခ်င္းမတူညီေလေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ကိုပဲ အေလးေပး အေရးထားၾကရမွာေပါ့။
ဘယ္လုိအခက္အခဲအတားအဆီးပဲရွိပါေစ စိတ္ဓါတ္ကိုႀကံ႕ႀကံ႕ခုိင္ေအာင္ တင္းထားၿပီး ကိုယ့္ ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈရွိျခင္းဟာ အေကာင္းဆံုးပဲ သူငယ္ခ်င္း။ ငါတုိ႔ငယ္ငယ္က ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ဖတ္ဖူးခဲ့ၾကတယ္ေလ...
- ဘ၀လမ္းခရီးစဥ္..
- ပီျပင္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္
- အားမာန္ဇဲြေတြနဲ႔
- ရဲ၀ံ့စြာရင္ဆုိင္လုိ႔
- ပန္းတုိင္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ပါမွ
- ေျဖာင့္မတ္စြာဒီတုိက္ပဲြမွာ
- ေအာင္ပဲြ ဆက္.. ဆက္..
အေဖာ္မဲ့လုိ႔ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့ကိုမလြမ္းပါနဲ႔။ ငါေျပာခဲ့တဲ့စကားေလး ေတြကို သတိရလုိက္ပါ သူငယ္ခ်င္း။ ျပန္လည္ဆံုဆည္းခြင့္ကို ေတာင္းတရင္း ရွိဆဲ ရွိၿမဲ သူငယ္ခ်င္းေတြကို တန္ဘုိးထား ျမတ္ႏုိ္းေနလွ်က္...။
Comment Form under post in blogger/blogspot