စဲြလန္းရြက္ေတြေၾကြပါေတာ့လား
posted under
Post
by chitsanm
ၾကာျမင့္တာရွည္စြာ စြဲလန္းတမ္းတေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေရာင္မိကာ တုန္ လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားေနတဲ့ ကုုိယ့္ရဲ႕စိတ္ေတြ ၿငိမ္းေအးေျဖသိမ့္သြားေအာင္ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့လေရာင္က ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးႏုိင္မယ့္လကၡဏာ မရွိဘူး။
လေရာင္၏လႊမ္းမုိးမႈကိုခံေနရတဲ့ ၾကယ္ ေလးေတြရဲ႕ မပီ၀ုိးတ၀ါးအလင္းေရာင္ ေလးေတြကလည္း ပန္းဟုိက္ႏြမ္းလ်ေန တဲ့ ကုိယ့္မ်က္လံုးေတြအတြက္ ခ်မ္းေျမ႕ စရာတစိုးတစိမွ် ေဆာင္ယူေပးႏုိင္မယ့္ပံု မေပၚဘူး။
စိတ္လက္ခ်မ္းသာ သက္သာရာရဖုိ႔၊ ေျဖသိမ့္ ေျဖေျပရာရဖုိ႔ရာအတြက္ စြန္႔ခြာထြက္သြားစရာ ေနရာလပ္မရွိရွာတဲ့ ကုိယ့္အခ်စ္ ၀ိညာဥ္ဟာ ျပည့္အန္ ဖိတ္လွ်ံက်တဲ့အထိ စဲြလန္းမႈနဲ႔အတူ အလြမ္းေသာကေတြ ေလာင္းျဖည့္ ထားတာ ခံေနရလုိ႔ပဲ။
သူ႔ရဲ႕အၾကည့္၊ သူ႔ရဲ႕အၿပံဳးေလးေတြက ကိုယ့္အတြက္အရာရာကို ၿပီးျပည့္စံုေလာက္တဲ့ လကၡဏာေလးေတြပါ။ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကားေလးကို ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ စဲြမက္တမ္းတဖြယ္ သူ႔ရဲ႕အၿပံဳးေလးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကို စုိးမိတယ္ကြယ္။ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကားေလးကို ညင္ညင္သာသာေလးနဲ႔ တီးတုိးေရရြတ္ရင္း ေျပာထြက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ သူကအၿပံဳးမပ်က္ ဆက္၍သာၿပံဳးေနဆဲပဲေလ။ ကုိယ္ေျပာလုိက္မိတာက ၀ိုးတ၀ါးအိပ္မက္ေလးထဲက သူ႔ရဲ႕ ပံုရိပ္ေလးေရွ႕မွာျဖစ္ေနလုိ႔ပဲေလ။
စဲြလန္းရက္ေတြတာရွည္ခဲ့ၿပီမုိ႔ ရင္ထဲမွာသိမ္းဆည္းမထားႏုိင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားေလးကို သခင္သိေအာင္ႏႈတ္မွဖြင့္ဟမိခဲ့ပါၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕ရင္တြင္းစကား သခင္ၾကားသိခဲ့ တာေၾကာင့္ တဒဂၤေပ်ာ္ရႊင္မိပါ၏။ က်ီစယ္လွည့္စား သူ႔စကားေလေတြေၾကာင့္ ၾကည္ႏူး ႏွစ္သက္ေနခဲ့မိတာအမွန္ရယ္ပါ။ ကိုယ့္အေပၚခ်စ္ျငား ဟုတ္လိမ့္ႏုိးႏုိးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္စိတ္ကူးခဲ့ရ တဲ့ ေန႔ညေျမာက္ျမားစြာကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရၿပီေလ။
သူ႔ရဲ႕ရင္တြင္းစကား ၾကားခ်ိန္တန္လုိ႔ၾကားခဲ့ရၿပီ။ အုိကြယ္... သခင္ရယ္... ေန႔ညမ်ားစြာ ႐ူးသြပ္စဲြလန္းခဲ့ရတဲ့ကုိယ့္အတြက္ စကၠန္႔ပုိင္းေလးအတြင္းမွာပဲ သခင္ရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားကထြက္လာ တဲ့ စကားေလးက “မခ်စ္ႏုိင္ဘူး” တဲ့လား။
ထပ္ကာႀကိဳးစား သခင့္အခ်စ္မ်ားရဖုိ႔အတြက္ စိတ္ကူးရွိေပမယ့္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ဘာရယ္မရွိ။ တီးတုိးေရရြတ္ ကိုယ့္အခ်စ္မွာ အခ်စ္ကလဲြ၍ဘာမွမရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ် ကိုယ့္အျဖစ္ကိုပါ။
တစ္ခ်ိန္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္တန္းေတြနဲ႔ ေငးေမာၾကည့္ခဲ့တဲ့လမင္းဟာလည္း ၾကမၼာဆုိးမိုးတိမ္မဲႀကီးက အေမွာင္အတိဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့ၿပီေပါ့ကြယ္။ လြတ္ေျမာက္ရာ ၾကယ္ ေလးေတြကလည္း ပုိမုိလင္းလက္လာၿပီး ကိုယ့္ကိုေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးေနၾကေလရဲ႕။ ခံစားအရွိ ရင္ထဲအသိမုိ႔ စဲြလန္းရြက္ေတြေၾကြပါေတာ့လားကြယ္။
လေရာင္၏လႊမ္းမုိးမႈကိုခံေနရတဲ့ ၾကယ္ ေလးေတြရဲ႕ မပီ၀ုိးတ၀ါးအလင္းေရာင္ ေလးေတြကလည္း ပန္းဟုိက္ႏြမ္းလ်ေန တဲ့ ကုိယ့္မ်က္လံုးေတြအတြက္ ခ်မ္းေျမ႕ စရာတစိုးတစိမွ် ေဆာင္ယူေပးႏုိင္မယ့္ပံု မေပၚဘူး။
စိတ္လက္ခ်မ္းသာ သက္သာရာရဖုိ႔၊ ေျဖသိမ့္ ေျဖေျပရာရဖုိ႔ရာအတြက္ စြန္႔ခြာထြက္သြားစရာ ေနရာလပ္မရွိရွာတဲ့ ကုိယ့္အခ်စ္ ၀ိညာဥ္ဟာ ျပည့္အန္ ဖိတ္လွ်ံက်တဲ့အထိ စဲြလန္းမႈနဲ႔အတူ အလြမ္းေသာကေတြ ေလာင္းျဖည့္ ထားတာ ခံေနရလုိ႔ပဲ။
သူ႔ရဲ႕အၾကည့္၊ သူ႔ရဲ႕အၿပံဳးေလးေတြက ကိုယ့္အတြက္အရာရာကို ၿပီးျပည့္စံုေလာက္တဲ့ လကၡဏာေလးေတြပါ။ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကားေလးကို ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ စဲြမက္တမ္းတဖြယ္ သူ႔ရဲ႕အၿပံဳးေလးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကို စုိးမိတယ္ကြယ္။ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကားေလးကို ညင္ညင္သာသာေလးနဲ႔ တီးတုိးေရရြတ္ရင္း ေျပာထြက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ သူကအၿပံဳးမပ်က္ ဆက္၍သာၿပံဳးေနဆဲပဲေလ။ ကုိယ္ေျပာလုိက္မိတာက ၀ိုးတ၀ါးအိပ္မက္ေလးထဲက သူ႔ရဲ႕ ပံုရိပ္ေလးေရွ႕မွာျဖစ္ေနလုိ႔ပဲေလ။
စဲြလန္းရက္ေတြတာရွည္ခဲ့ၿပီမုိ႔ ရင္ထဲမွာသိမ္းဆည္းမထားႏုိင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားေလးကို သခင္သိေအာင္ႏႈတ္မွဖြင့္ဟမိခဲ့ပါၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕ရင္တြင္းစကား သခင္ၾကားသိခဲ့ တာေၾကာင့္ တဒဂၤေပ်ာ္ရႊင္မိပါ၏။ က်ီစယ္လွည့္စား သူ႔စကားေလေတြေၾကာင့္ ၾကည္ႏူး ႏွစ္သက္ေနခဲ့မိတာအမွန္ရယ္ပါ။ ကိုယ့္အေပၚခ်စ္ျငား ဟုတ္လိမ့္ႏုိးႏုိးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္စိတ္ကူးခဲ့ရ တဲ့ ေန႔ညေျမာက္ျမားစြာကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရၿပီေလ။
သူ႔ရဲ႕ရင္တြင္းစကား ၾကားခ်ိန္တန္လုိ႔ၾကားခဲ့ရၿပီ။ အုိကြယ္... သခင္ရယ္... ေန႔ညမ်ားစြာ ႐ူးသြပ္စဲြလန္းခဲ့ရတဲ့ကုိယ့္အတြက္ စကၠန္႔ပုိင္းေလးအတြင္းမွာပဲ သခင္ရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားကထြက္လာ တဲ့ စကားေလးက “မခ်စ္ႏုိင္ဘူး” တဲ့လား။
ထပ္ကာႀကိဳးစား သခင့္အခ်စ္မ်ားရဖုိ႔အတြက္ စိတ္ကူးရွိေပမယ့္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ဘာရယ္မရွိ။ တီးတုိးေရရြတ္ ကိုယ့္အခ်စ္မွာ အခ်စ္ကလဲြ၍ဘာမွမရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ် ကိုယ့္အျဖစ္ကိုပါ။
တစ္ခ်ိန္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္တန္းေတြနဲ႔ ေငးေမာၾကည့္ခဲ့တဲ့လမင္းဟာလည္း ၾကမၼာဆုိးမိုးတိမ္မဲႀကီးက အေမွာင္အတိဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့ၿပီေပါ့ကြယ္။ လြတ္ေျမာက္ရာ ၾကယ္ ေလးေတြကလည္း ပုိမုိလင္းလက္လာၿပီး ကိုယ့္ကိုေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးေနၾကေလရဲ႕။ ခံစားအရွိ ရင္ထဲအသိမုိ႔ စဲြလန္းရြက္ေတြေၾကြပါေတာ့လားကြယ္။
Comment Form under post in blogger/blogspot