``လမ္းျပမယ့္ ရင္ခြင္သစ္´´

posted under by chitsanm

အခ်စ္စစ္အမွန္ကို
အျပစ္သင့္ မက်န္ခဲ့ေစခ်င္ဘူး... ခ်စ္သူ...။

ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ မင္းအခ်စ္အေရာက္
ေပ်ာက္ရွာေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ
ေပၚလြင္ထင္ရွားလာတာဟာ အခ်စ္ရဲ႕အၾကင္နာမ်ားနဲ႔
ဖန္ဆင္းခဲ့ေလသလား ခ်စ္သူ...။

အယူမူ၀ါဒ ကဲြလဲြခဲ့ရင္ေတာင္
တဒဂၤအတြက္မဟုတ္ဘဲ ထာ၀ရအတြက္
ထပ္တူတက် မွတ္ယူၾကပါစို႔ ခ်စ္သူ....။

အသစ္အသစ္အခ်စ္ေတြနဲ႔ တရစ္ရစ္ႏြယ္ယွက္ၿပီး
ဖလွယ္ခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ျမစ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ ေမတၱာေရလႈိင္းေလးေတြကို
ခရီးေက်ာႏွင္ကာ စီးနင္းလိုက္ပါရင္း
အခ်စ္ဆုိတဲ့ ထာ၀ရခရီးလမ္းရွည္ႀကီးအေပၚမွာ
အတူေလွ်ာက္လွမ္းၾကပါစို႔ ခ်စ္သူရယ္...။ ။

Written by
ခ်စ္စမ္း

``အစမ္းသပ္ခံ ေရာင္စင္မဲ့ႏွလံုးသား´´

posted under by chitsanm


မပီျပင္၀ုိးတ၀ါး မၾကည္လင္ဆုိးရြားလွတဲ့
အိပ္မက္ရက္ရွည္ ညမ်ားစြာရဲ႕အလယ္မွာ
အတိတ္ရဲ႕အေျဖကို
ျပန္ရွာမိကာ အခါခါေပါ့...။

ခ်စ္သူရဲ႕ ၾကည္လင္႐ုိးရွင္းလွတဲ့ အေျဖမွန္တစ္ခုအတြက္
အသက္ထက္ျမတ္ႏုိး ခ်စ္ခဲ့ေသာ္လည္း
အခ်စ္အတြက္ အျပစ္မဲ့တဲ့ဒီလူ႔ႏွလံုးသားကိုမွ
မညွာတာခဲ့...။

အခ်စ္မဲ့ စကားေတြကို ရြတ္ဆုိျပတတ္သူရဲ႕
ႏွစ္သိမ့္သံစဥ္ေလးေတြရဲ႕အလယ္မွာ
ၾကယ္တာရာ မလင္းလက္တဲ့ လမုိက္ည
မုိးေမွာင္က်ခဲ့တဲ့ ဒီလူ႔ႏွလံုးသားကို
မင္းအတြက္ အၿပီးအပုိင္ စေတးခဲ့လုိက္ပါၿပီ
ခ်စ္ရတဲ့သူရယ္...။ ။

Written by
ခ်စ္စမ္း

``အစမ္းသပ္ခံ ရင္ခြင္မဲ့ႏွလံုးသား´´

posted under by chitsanm
အၿပံဳးပန္းတစ္ရာ မယာမဒီရဲ႕
ဆဲြေဆာင္မႈေၾကာင့္
အခ်စ္ဆုိတဲ့ ``အ´´ ``ခ်စ္´´စိတ္ေၾကာင့္
အညွာမေညာင္း အသီးမရင့္ခင္မွာပဲ
ေျမ၀ယ္ခေညာင္း
ေၾကြၾကခဲ့ဖူးၿပီ...။

အႏွစ္မပါတဲ့ အခ်စ္ေတြကို
အျပစ္မဖဲြ႕ အခ်စ္စစ္သကဲ့သို႔
ရစ္ဖဲြ႕ေႏွာင္ခဲ့သံေယာဇဥ္ အျဖစ္ေတြေၾကာင့္
မထီမဲ့ျမင္ က်ီစယ္ျပဳကာ ေစာ္ကားခံခဲ့ရဖူးၿပီ...။

ခပ္လွလွမဒီတစ္ပါးကို စဲြလန္းတမ္းတမိလုိ႔
ႀကိဳးကိုင္ေနသူ ထုိမဒီရဲ႕ ျဖတ္ေတာက္မႈေၾကာင့္
႐ုပ္ေသးႀကိဳးျပတ္ ေျဖဆည္ခ်ိန္ကင္းမဲ့ေလာက္ေအာင္ထိ
အတံုးအ႐ုန္း လဲက်ခဲ့ဖူးၿပီ...။

သံေယာဇဥ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းလြန္းလွတဲ့
ဒီအခ်စ္ရဲ႕ ပေဟဠိ ပုစၧာေတြကို
မေျဖဆုိႏုိင္ေတာ့တာ ငါ့ရဲ႕ အျပစ္လား....။


Written by
ခ်စ္စမ္း

ကဗ်ာက႑(၁၆)

posted under by chitsanm

``မုိက္႐ူးရဲ အခ်စ္´´

ပံုသဏၭာန္မူျခားနားတဲ့
ေထာင့္မွန္စတုဂံတစ္ခုနဲ႔
သံုးနားညီႀတိဂံတစ္ခုတုိ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး
စက္၀ုိင္းအသြင္သဏၭာန္ ေပၚထြက္လာဖုိ႔အတြက္
မျဖစ္ႏုိင္မွန္း သိသိနဲ႔…။

ေႏြကႏ ၱာရဲ႕ ေျခာက္ေသြ႕ရြက္ေႂကြပင္ေတြအၾကား
ဥၾသငွက္ငယ္ရဲ႕ လြမ္းေတးသံေတြရဲ႕အလယ္မွာ
ဆြတ္ပ်ံ႕စုိစြတ္မႈအတိ ေပးစြမ္းႏုိင္မယ့္
ခ်ိန္ခါသင့္မုိးႀကီး ရြာသြန္းဖုိ႔အတြက္
မျဖစ္ႏုိင္မွန္း သိသိနဲ႔…။

မတူညီတဲ့ အလႊာေပါင္းမ်ားစြာ တားဆီးထားတဲ့
မင္းနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႕ၾကားမွာ ``အခ်စ္´´ဆုိတဲ့
စကားေလးတစ္လံုးဟာ ကိုယ့္အတြက္
မျဖစ္ႏုိင္(မထုိက္တန္)မွန္း သိသိနဲ႔…။

ကိုယ့္ရဲ႕ေျခာက္ေသြ႕ကမ ၻာေလးထဲကို
မင္းရဲ႕ အခ်စ္မုိးေလး ရြာသြန္းၿဖိဳးဖုိ႔ ေတာင္းခံေနမိသူ
ငါလုိ (အခ်စ္မုိက္႐ူးရဲဆန္တဲ့) ငမုိက္သား တစ္ေယာက္စာ
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားေထာင့္တစ္ေနရာမွာ
ထာ၀ရရွင္သန္ခြင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးအတြက္
ျဖစ္ႏုိင္ပါဦးမလား…။


Written by
ခ်စ္စမ္း
ီ

ကဗ်ာက႑(၁၅)

posted under by chitsanm

``ငါ…နဲ႔ ဆႏၵ´´

ငါ…
ရယူေနခ်င္တတ္ၿပီ…
ဟုိး… ေ၀းေ၀းက မေမွ်ာ္လင့္ မတမ္းတေကာင္းတဲ့
ၾကယ္စင္ေလးကိုေပါ့…။

ငါ…
သတိရစြဲလန္းေနတတ္ၿပီ…
ဟုိး… ေ၀းေ၀းက မပုိင္ဆုိင္ထုိက္တဲ့
လွရြယ္ပ်ဳိျဖဴေလးတစ္ေယာက္ကို အ႐ူးအမူးခ်စ္မိေနလုိ႔ေပါ့…။

ငါ…
ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္ၿပီ…
ဟုိး… ေ၀းေ၀းက စိမ္းကားဟန္ နိမိတ္ျပေနတတ္သူေလးရဲ႕
သမင္လည္ျပန္အၾကည့္ေလးကို
ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္မယ့္ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ကိုေပါ့…။

ငါ…
ၾကည္ႏူးေနတတ္ၿပီ…
ဟုိး… ေ၀းေ၀းက ခ်စ္ရသူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းအစံုမွ ထြက္ေပၚလာတဲ့
``သတိရေနပါတယ္´´ဆုိတဲ့
ေျဖသိမ့္မႈအျပည့္ ပါ၀င္ေနတဲ့စကားေလးကိုေပါ့…။

ငါ…
အၿမဲၾကားခ်င္ေနတတ္ၿပီ…
ဟုိး… ေ၀းေ၀းက ခ်စ္ရတဲ့သူမွ
ၾကင္နာယုယမႈအျပည့္နဲ႔ ထြက္ေပၚလာမယ့္
``ခ်စ္ေနပါတယ္´´ဆုိတဲ့
သံေယာဇဥ္ အခ်စ္စကားေလးကိုေပါ့…။

Written by
ခ်စ္စမ္း

ကဗ်ာက႑(၁၄)

posted under by chitsanm

``ငါသည္ခ်စ္မိ အျပစ္ရွိ´´

အလြမ္းနိဂုံးအဆံုးသတ္ဖုိ႔ အၿပံဳးတပ္ၿပီး
အထီးမက်န္ရက္ပါဘူး…။
ရင္ထဲမွခံစားခ်က္အတိန္အနက္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
အနက္႐ႈိင္းဆံုး ႏွလံုးသားရဲ႕လုိအင္ဆႏၵေတြကို
မျငင္းဆန္ရက္ပါဘူး…။

ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအစံုမွ
မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ရာ တုန္႔ျပန္မႈစကားေလးေတြရဲ႕ အေျဖမွန္ကို
အျပစ္မျမင္ရက္ပါဘူး…။

ခ်စ္မိသူ ငါ့ကိုသာလွ်င္ ျပန္လည္စမ္းစစ္မိေတာ့
``ငါသည္ အျပစ္လား..? ၊ အခ်စ္သည္ အျပစ္လား…?´´ဆုိတဲ့
ေ၀၀ါး၀ါးစကားလံုးေလးေတြကို တီးတုိးေရရြက္မိျပန္၏။

အ႐ူးအမူးခ်စ္မိသူ ငါ့ကိုသာ ထပ္ခါတလဲလဲ အေျဖရွာၾကည့္ျပန္ေတာ့
ေၾသာ္….
ငါသည္ခ်စ္မိ အျပစ္ရွိ၏။


Written by
ခ်စ္စမ္း

ေျပာျပပါရေစဗ်ာ...

posted under by chitsanm
အသိနယ္ပယ္မွာ ႏုနယ္ေခါင္းပါးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရယ္လုိ႔ဆုိရင္ မွားမလား။ အျပဳတရားကိုေက်ာခုိင္းၿပီး ....... အမုိက္မိသူ တစ္ေယာက္လုိ႔ပဲဆုိရင္ ေကာင္းမလား။ အဲဒီ မလား မလား ေတြရဲ႕အလည္မွာ ကိုယ္စြမ္းႏုိင္သ ေလာက္ ဉာဏ္မီသမွ်ေလးေတြကို စဥ္းစား၊ ေ၀ဖန္ၿပီး Blog ရဲ႕ နယ္ပယ္ ထဲမွာ `ခ်စ္စမ္း´ ဆုိတဲ့ ကိုယ္ပုိင္ Nick ေလးနဲ႔ ရပ္တည္ေနခဲ့တဲ့ Blogger ခ်စ္စမ္းပါ။

တင္ခဲ့မိသမွ် Posts ေတြရဲ႕ အမွား၊ အမွန္ကို ေရးသူနဲ႔ ဖတ္သူ အယူ အဆေလးေတြမ်ား လဲြမွားသြားခဲ့ရင္ လည္း ျဖည့္စြက္နားလည္ေပးၾကေပါ့။ ဘ၀ရဲ႕အသိ အခ်စ္သံစဥ္ေလးေတြကိုပဲ ဦးစားေပးၿပီး တင္ျပေနမိသူ ကၽြန္ေတာ့္ကို စာဖတ္ သူမ်ားအဖို႔ အသံုးတည့္ခဲ့သူေတြရွိသလုိ အသံုးမတည့္ခဲ့သူေတြလည္း ရွိေနမွာပင္။ ေ၀ဖန္ ေထာက္႐ႈသူေတြရဲ႕ၾကားမွာ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေနၿပီး ရသစာေပေလးေတြနဲ႔အတူ အပမ္း ေျပရာေလး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမယ္။ ရင္ေမာဖြယ္၊ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ေလးေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ သြားမယ္။ ခ်စ္စမ္းကေတာ့ `ခ်စ္´ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ရဲ႕ေအာက္မွာ အခ်စ္အေၾကာင္းေလးေတြ ကို တင္ျပေနမိဦးမွာပင္။

စာေပရဲ႕နက္႐ႈိင္းမႈ၊ အသိတရားရဲ႕နက္႐ိႈင္းမႈေတြရဲ႕ေအာက္မွာ စာေပရဲ႕အေၾကာင္းေလး ကိုေတာ့ ေျပာျပခ်င္မိပါရဲ႕။ `စာေပ´ မည္သည္ လူသူမေရြး လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလဲ သြားႏုိင္မည့္ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးေသာ အဘိဓာန္က်မ္းႀကီးသဖြယ္ဆုိလွ်င္ မွားမည္မထင္။ အဲဒီစာေပရဲ႕အမည္နာမေအာက္မွာ ကိုယ့္အေတြး၊ ကိုယ့္အေရးေလးေတြကို တင္ျပမိၿပီဆုိလွ်င္ စာေပေလ့လာလုိက္စားၿပီး၊ ဆင္ယင္က်င့္သံုးသူမ်ားအတြက္ နစ္နာမႈ ကိုေတာ့ စာေရးသူတုိင္း လုိလားၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ စာေရးသူကေတာ့ ေရးမွာပဲ။ စာဖတ္သူ အေနနဲ႔ကလည္း ေရးထားတဲ့စာသားေတြရဲ႕ အမွန္၊ အမွားကို ကိုယ္ပုိင္ဆံုးျဖတ္ ပုိင္ခြင့္ဆုိတာ ရွိေနပါတယ္။ ``ငါ.. ဒီစာကိုတင္ျပလိုက္ၿပီ၊ ဒီစာက အမွန္ဆံုးပဲ´´ လုိ႔ စာေရးသူအေနနဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိရင္ အစြန္းေရာက္သြားမွာ အမွန္ပါ။

စာေပရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ၊ အဆုိးသက္ေရာက္မႈဟာ လက္ေတြ႕ႀကံဳေတြ႕ဖူးပါမွ အေျဖမွန္ဟာ ေပၚစၿမဲပါ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ `ခ်စ္စမ္း´ အေနနဲ႔ကလည္း မွန္တယ္၊ မွားတယ္၊ အက်ဳိးရွိတယ္၊ အက်ဳိးမရွိဘူးဆုိတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ေတြကို လစ္လွ်ဴ႐ႈၿပီး Posts ေတြကို တင္ျပေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ္စြမ္းသေလာက္ ရသစာေပေလးေတြကို တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အက်ဳိးျဖစ္ႏုိင္လိမ့္မယ္အထင္နဲ႔ ``ခ်စ္စမ္း´´ ဆုိတဲ့ Blog ေလးကို တည္ေထာင္လုိက္မိေၾကာင္း....။

စာေရးဆရာရဲ႕ အေတြးအသိပေဒပသာမၾကြယ္လွတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေတြး၊ ကၽြန္ေတာ့္အေရးကိုတင္ျပမိျခင္း။

The History of Valentine's Day

posted under by chitsanm
တစ္ႏုိင္ငံလံုးတြင္ ေဖေဖၚ၀ါရီလတုိင္းမွာ St. Valentine ၏ အထိမ္းအမွတ္ေနႏွင့္ သၾကား လံုးအခ်ဳိမ်ား၊ ပန္းမ်ားႏွင့္ လက္ေဆာင္မ်ားကို ခ်စ္သူအခ်င္းခ်င္း ဖလွယ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ St. Valentine ဆုိေသာ ပေဟဠိဆန္ေနတတ္ေသာ Saint ဆုိသူမ်ားမွာ မည္သူနည္း။ သူ၏ေန႔တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဂုဏ္ျပဳပဲြျပဳလုပ္ရသနည္း။ Valentine’s Day ႏွင့္ ဤ Saint တုိ႔၏ ရာဇ၀င္သည္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေဖေဖၚ၀ါရီလသည္ ၾကည္ႏူးဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ ခ်စ္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ထံုမႊန္ေနမွန္း သိခဲ့ၾကသည္။ St. Valentine’s ေန႔သည္ ခရစ္ယန္ႏွင့္ ေရာမေခတ္တုိ႔၏ ႐ုိးရာဓေလ့မ်ား၏ အေငြ႕အသက္မ်ား ပါေနလွ်က္ရွိသည္။ St. Valentine သည္ မည္သူနည္း။ သူသည္ ဤေရွး႐ိုးထံုးတမ္းစဥ္လာႏွင့္ မည္သုိ႔ ဆက္စပ္ေနသနည္း။ ယေန႔ Catholic ဘုရားေက်ာင္းသည္ Valentine (သုိ႔မဟုတ္) Valentinus အမည္ရွိေသာ Saint သံုးဦးကို အသိအမွတ္ျပဳထားသည္။

အဆုိတစ္ခု(ဒ႑ာရီ / သမုိင္း)က ေျပာသည္မွာ Valentine သည္ တတိယရာစုႏွစ္တြင္ ေရာမႏုိင္ငံတြင္ရွိခဲ့ေသာ ဘုန္း ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္သည္ဟု ဆုိထားသည္။ Claudius II ရွင္ ဘုရင္က အိမ္ေထာင္မရွိေသာ ေယာက်္ားမ်ားသည္ အိမ္ ေထာင္ရွိေယာက်္ားမ်ားထက္ ပုိ၍ေကာင္းေသာ စစ္သားမ်ား ျဖစ္သည္ဟုဆုိကာ၊ လူငယ္ေယာက်္ားမ်ားအား အိမ္ေထာင္ မျပဳရဟူေသာ အမိန္႔ထုတ္လုိက္သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး Valentine ကမူ ဤကဲ့သုိ႔ တရားမွ်သမႈမရွိေသာ ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္ကာ၊ ခ်စ္သူမ်ားအား တိတ္တဆိတ္ လပ္ထပ္ထိမ္းျမားေပးခဲ့သည္ကို ရွင္ဘုရင္ႀကီး သိသြားေသာအခါ သူ႔အား ေသဒဏ္အမိန္႔ ခ်မွတ္ခံလုိက္ရသည္ဟုလည္းေကာင္း။

ေနာက္အဆုိတရပ္((ဒ႑ာရီ / သမုိင္း)ကမူ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး Valentine သည္ လြန္စြာ ရက္စက္၍ ညွဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံရေသာ ေရာမေထာင္သားမ်ားကို လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပး ေစရန္ ကူညီမိခဲ့သည့္အတြက္ အသတ္ခံရသည္ဟုလည္းေကာင္း။

ေနာက္အဆုိတရပ္(ဒ႑ာရီ / သမုိင္း)ကမူ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး Valentine သည္ ပထမဦး ဆံုးေသာ Valentine ႏႈတ္ခြန္းစာကို သူကိုယ္တုိင္ေရးခဲ့သည္ဟုဆုိ၏။ သူသည္ ေထာင္ထဲတြင္ ရွိစဥ္ ေထာင္မွဴး၏ သမီးကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မိၿပီး မေသမီ သူမအား စာတစ္ေစာင္ေရးခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ “From Your Valentine” ဟု ဆုိင္းထုိးခဲ့ရာ ၄င္း အသံုးအႏႈံးကို ယေန႔ထက္တုိင္ သံုးစဲြေနဆဲပင္ျဖစ္ပါသည္။

သူ၏ သမုိင္းေၾကာင္းရာဇ၀င္သည္ မည္မွ်ပင္ ႐ႈပ္ေထြးမ်ားျပားေစကာမူ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး Valentine သည္ ၾကင္နာတတ္ေသာ၊ သူရဲေကာင္းဆန္ေသာ၊ ခ်စ္ခင္တတ္ေသာသူ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလယ္ပုိင္းေခတ္မ်ားတြင္ သူသည္ အဂၤလန္ႏွင့္ ျပင္သစ္တြင္ ေပၚလြင္ထင္ရွားေသာ Saint တစ္ပါးျဖစ္သည္ဟု ဆုိလွ်င္ မွားမည္ဟုတ္ပါ။

တခ်ဳိ႕က Valentine’s Day သည္ ေဖေဖၚ ၀ါရီလ အလယ္တြင္ က်င္းပရျခင္းအေၾကာင္း မွာ St. Valentine ( ၂၇၀ ေအဒီတြင္ ကြယ္ လြန္သြားေသာ)၏ ေသဆံုးျခင္းအထိမ္းအ မွတ္အတြက္ ေအာက္ေမ့ဘြယ္ က်င္းပသည္ ဟု ဆုိၾကသည္။

တခ်ဳိ႕အဆုိအရမူ ဤ Valentine ေန႔ကို ေဖေဖၚ၀ါရီလအလယ္တြင္ က်င္းပရျခင္းအ ေၾကာင္းမွာ ခရစ္ယန္ဘရားရွိခုိးေက်ာင္းက ဘာသာမရွိ အ႐ိုင္းလူတုိ႔အား ခရစ္ယန္ဘာ သာဘက္ သိမ္းသြင္းရန္ အလုိရွိသူတုိ႔က Lupercalia ဟုေခၚေသာ ပဲြေတာ္ကို ေဖေဖၚ၀ါရီလအလယ္တြင္ တမင္က်င္းပသည္ဟု ယူဆ ၾကသည္။

ေရာမေခတ္အခါက ေဖေဖၚ၀ါရီလသည္ ေႏြဦးေပါက္စကာလဟု သတ္မွတ္ကာ ဤအခ်ိန္တြင္ သန္႔စင္ျခင္းျပဳလုပ္သည့္အခ်ိန္ဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ အိမ္မ်ားကို လွဲက်င္း သန္႔စင္ၾကကာ၊ ဆားႏွင့္ spelt ဟုေခၚေသာ ဂ်ဳံတစ္မ်ဳိးႏွင့္ တစ္အိမ္လံုးကို ႀကဲျဖန္႔ၾက သည္။ Lupercalia ပဲြေတာ္သည္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၅ တြင္ က်င္းပၿပီး၊ မ်ဳိးေစ့ရွင္သန္ ေစျခင္းပဲြေတာ္ဟု ေခၚဆုိအပ္သည္။ ဤပဲြေတာ္သည္ Faunus ဟုေခၚေသာ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ဆုိင္ေသာ ေရာမဘရားကို၄င္း၊ ေရာမကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည္ဆုိေသာ Romulus ႏွင့္ Remus တုိ႔ကို ဂုဏ္ျပဳပဲြအထိမ္းအမွတ္လည္းျဖစ္သည္။ ထုိပဲြေတာ္ကို Luperci ဟုေခၚေသာ ရာမဘုန္းႀကီးဂုိဏ္းက ဦးေဆာင္က်င္းပသည္။ သူတုိ႔သည္ Romulus ႏွင့္ Remus တုိ႔ ေမြးခါစက ေျမေခြးမႀကီးက ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္ဟူေသာ ဂူႀကီးတစ္ခုတြင္ေနၾကၿပီး၊ မ်ဳိးဆက္ရွင္သန္ေစရန္အတြက္ ရည္ရြယ္၍ ဆိတ္ကိုယဇ္ပူေဇာ္ၿပီး၊ သန္႔စင္ျခင္းအထိမ္း အမွတ္အျဖစ္ ရည္ရြယ္၍ ေခြးကို ယဇ္ပူေဇာ္ၾကသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ေယာက်္ားေလးမ်ားက ဆိတ္၏အ ေရခံြကို လွီးျဖတ္ကာ ယဇ္ပူေဇာ္ထားေသာ ေသြးထဲႏွစ္ၿပီး၊ လမ္းတကာ လမ္းတြင္ေတြ႕ ေသာ မိန္းမမ်ားႏွင့္ လယ္ခင္း၊ ယာခင္းမ်ားကို ထုိေသြးလူးထားေသာ အေရခံြမ်ားႏွင့္ အသာ အယာ႐ုိက္ၾကသည္။ ေရာမမိန္းမမ်ားက လည္း ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းခံရသည္ကိုမေၾကာက္ ႐ြံ႕ သည့္အျပင္၊ ထုိအေရခံြမ်ားႏွင့္ ထိရသည့္ အတြက္ ေနာင္လာမည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ သူတုိ႔ပုိ၍ မ်ဳိးဆက္ေအာင္ျမင္ေစမည္ဟု ယူဆကာ ၀မ္းေျမာက္စြာလက္ခံၾကေလသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ေန႔လည္တြင္ ၿမိဳ႕တြင္းရွိ မိန္းမပ်ဳိအားလံုးက သူတုိ႔၏နာမည္မ်ားကိုေရးကာ အလြန္ႀကီးမားေသာ အလြန္ႀကီးမားေသာ အုိးႀကီးထဲတြင္ ထည့္လုိက္ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ အိမ္ေထာင္မရွိေသာ ေယာက်္ားေလးမ်ားက အုိးႀကီးထဲမွ နာမည္မ်ားကို တစ္ဦးစီ ေရြးၾကကာ၊ ထုိမဲေပါက္ေသာ မိန္းကေလးႏွင့္ ေယာက်္ားေလးတုိ႔သည္ ထုိႏွစ္အတြက္ အတဲြအျဖစ္သတ္ မွတ္လုိက္ၾကသည္။ ထုိသုိ႔ တဲြဖက္ျခင္းခံရသူမ်ားသည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ အဆင့္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ (ေအဒီ ၄၉၈ တြင္) ပုပ္ရဟန္းႀကီး Gelasius (ဂ်ေလးစီးယပ္စ္)က ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၄ ရက္ကို St. Valentine’s Day ဟု ေခၚတြင္ေစသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေရာမသားမ်ား၏ မဲေဖါက္ရန္ ေယာက်္ား၊ မိန္းမအတြဲတဲြေပးျခင္း စနစ္ကို ခရစ္ယန္ ဘာသာႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာေၾကာင့္ တရားမ၀င္ဟု ေၾကျငာလုိက္သည္။

ျပင္သစ္ႏွင့္ အဂၤလန္တုိ႔တြင္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၄ သည္ ငွက္မ်ားစတင္မိတ္လိုက္သည့္ေန႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ထုိအေၾကာင္းအရာကိုအစဲြျပဳ၍ ေဖေဖၚ၀ါရီလ အလယ္ ၁၄ ရက္တြင္ က်ေရာက္ေသာ St. Valentine’s Day သည္လည္း အခ်စ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ထံုမႊန္ေစရမည္ဟု ဆုိထားၾကသည္။

ႏွစ္အၾကာဆံုး valentine အထိမ္းအမွတ္ကဗ်ာတစ္ခုသည္ ယခုအထိ London ရွိ British စာၾကည့္တုိက္တြင္ ယခုတုိင္ ရွိေနပါသည္။ ထုိကဗ်ာသည္ Orleans (ေအာ္လင္း)ၿမိဳ႕စား Charles က (၁၄၂၅ တြင္ Agincount တုိက္ပဲြတြင္ အဖမ္းခံရၿပီး ၿဗိတိန္တာ၀ါ (Tower of London) တြင္ ထိမ္းခ်ဳပ္ခံရစဥ္) သူ၏ ဇနီးကို ေရးသားေပးပုိ႔ေသာ စာျဖစ္သည္။

ထုိျဖစ္ရပ္အၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းသိပ္ၿပီးမၾကာခင္မွာပင္၊ အဂၤလန္ဘုရင္ ပဥမေျမာက္ ဟံနရီ က စာေရးဆရာ John Lydgate ကို ငွားရမ္းကာ Valois ၿမိဳ႕မွ Catherine ထံ Valentine အခ်စ္သ၀ဏ္လႊာေရးသားေစသည္။

ဂရိဇ္ ၿဗိတိန္တြင္ Valentine’s Day သည္ ၁၇ ရာစုမွ စ၍ အႏွ႔ံအျပားစတင္က်င္းပၾကသည္။ ၁၈ ရာစုအလယ္ပုိင္းတြင္မူ လူအတန္းအလႊာေပါင္းစံုရွိ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ခ်စ္သူမ်ားၾကား ထုိေန႔တြင္ လက္ေဆာင္မ်ား၊ လက္ေရးမူမ်ားႏွင့္ ေရးထားေသာစာမ်ား အျပန္အလွန္ဖလွယ္ ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ၁၈ ရာစုေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ပံုႏွိပ္စက္မ်ား ေပၚေပါက္လာၿပီးျဖစ္၍ လက္ေရး ႏွင့္ေရးေသာစာအစား ပံုႏွိပ္ထားေသာကဒ္မ်ားက အစားထုိးလာပါသည္။ ထုိစဥ္အခါက မိမိ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို တုိက္႐ုိက္ထုတ္ေဖၚေျပာဆုိေသာဓေလ့မွာ သိပ္ၿပီးမရွိၾကေသာေၾကာင့္ အသင့္ေရးထားေသာ ကဒ္ျပားမ်ားျဖင့္ မိမိ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ေဖၚျပၾကသည္။ စာပုိ႔ခမ်ား ကလည္း သက္သာေသာေၾကာင့္ Valentine Card မ်ားကို လူအေျမာက္အျမားက အခ်င္းခ်င္းပုိ႔ၾကသည္။

အေမရိကန္လူမ်ဳိးမ်ားသည္လည္း လက္ျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာ Valentine လက္ေဆာင္မ်ားကို ၁၇ ရာစုႏွစ္စပုိင္းကစ၍ ဖလွယ္ၾကသည္။ ၁၈၄၀ တြင္ အေမရိကန္၌ Esther A ( အက္စသာ ေအ) ေဟာ္လန္က Valentine Card အေျမာက္အျမားကို ပထမဆံုးစတင္ထုတ္လုပ္လုိက္သည္။

Greeting Card Association (အဖဲြ႕)၏ အဆုိအရ ဘီလီယံမ်ားေသာ Valentine Card မ်ားကို ႏွစ္စဥ္ ပုိ႔ၾကဖလွယ္ၾကသည္။ Valentine’s Day သည္ ႏွစ္စဥ္ လူအမ်ား ဒုတိယအမ်ားဆံုး Card ပုိ႔ေသာ ေန႔ျဖစ္သည္။ (ခရစ္စမတ္တြင္ ၂.၆ ဘီလီယံကဒ္မ်ားပုိ႔ ၾကသည္။) ၈၅% ေသာ Valentine’s Card မ်ားကို မိန္းမမ်ားက၀ယ္ၾကသည္။ Valentine’s Day ကုိ အေမရိကအျပင္၊ Canada, Mexico, United Kingdom, France ႏွင့္ Australia တုိ႔တြင္ က်င္းပၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ Valentine’s Day ႏႈတ္ဆက္ျခင္းသည္ အလယ္ေခတ္မွာပင္ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္လာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၄၀၀ ေနာက္ပုိင္းမွာမူ စာျဖင့္ေရးသားေသာ Valentine ေပၚေပါက္လာသည္။ ႏွစ္အၾကာျမင့္ဆံုးေသာ Valentine Card ကို British Museum တြင္း ျပသထားသည္။

ပထမဆံုးေသာ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေသာ Valentine Card ကို USA တြင္ ၁၈၄၀ ခုႏွစ္တြင္ Esther A. Howland က စတင္ျပဳလုပ္သည္။ Howland ကို Valentine အေမဟု ေခၚတြင္ၿပီး၊ စာမ်ား၊ ဖဲျပားမ်ား၊ ႐ုပ္ပံုမ်ားႏွင့္ ေ၀ဆာစြာ ျပဳလုပ္ထားၾကသည္။

ကဗ်ာက႑(၁၃)

posted under by chitsanm

ဥာဥ္ (သုိ႔) စ႐ိုက္

တစ္ေန႔ကေပါ့
ေႏြးေထြးလြန္းတဲ့
`အေမ့´ေဂဟာထဲကေန ႐ႈမၿငီးႏုိင္လြန္းတဲ့
သဘာ၀ဆုိတဲ့တရား ... ဒါကိုခံစား ...

ဒီအခိုက္ေလးမွာတင္
ပန္းပြင့္ေတြအနား ပ်ားေတြအၾကားမွာ
ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ အသီးတစ္လံုး...
ေၾကြက်... ေျမခခဲ့တာ ျမင္လုိက္ရ
ေၾကြခ်ိန္တန္လုိ႔လား ခဲပ်ံေၾကာင့္မုိ႔လား...

ဒါေပမယ့္...
ငါသိခဲ့တာ သဘာ၀ သဘာ၀ဆုိတဲ့...
ဒီတရားေၾကာင့္သာျဖစ္မွာပါ...။

ဒီလုိပဲေလ...
ေနာက္... တစ္ေန႔မွာ
(သိပ္)ေႏြးေထြးတဲ့ေမတၱာ `အေမ့´ေမတၱာ
ဒီေမတၱာကို ဥေပကၡာျပဳ
ေဒ၀ီတစ္ပါးရဲ႕ ဆဲြေဆာင္မႈေၾကာင့္ေပါ့...
အေမ့ရဲ႕ယုယမႈကို ေက်ာခုိင္း...
အေမ့ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကို သူစိမ္းဆန္ဆန္ၾကည့္ခဲ့...

ဒါေပမယ့္... ႏွလံုးသား
ေသြးေခ်ာင္းစီးလည္း
ေသြးမြန္းၿပီးမေသသြားတာ (သိပ္)ကံေကာင္းတယ္...
ဒါလည္း... ဖူးစာလဲြလုိ႔လား...?
လမ္းခဲြခ်င္လုိ႔လား...?
က်ိန္းေသတာေတာ့ ငါသိထားတဲ့တရား...
သဘာ၀ေၾကာင့္မ်ားလား...?

ဒီလုိနဲ႔
ေနာက္တစ္ေန႔ရဲ႕ မနက္ျဖန္မွာေပါ့...
ရင္ထဲက`အခ်စ္´ ဒီအခ်စ္ရဲ႕
ေျမဆီ(ၾသဇာ)ေတြနဲ႔
ပ်ဳိးထားတဲ့ ေမတၱာပင္ ႏုပ်ဳိစဥ္မွာတင္
အျမစ္ပါမက်န္ေအာင္ အႏႈတ္ခံလုိက္ရ...
ဒါကေတာ့
ငါသိထားတဲ့တရား မလဲြမွားေပမယ့္
သူ႕ပယာဂ...သူ႔သဘာ၀ဆုိတာေတာ့
ေသခ်ာတယ္။ ။


Written By
Frankenstein

ခ်စ္ခဲ့ၾကပါသည္... သို႔ေသာ္...

posted under by chitsanm
ၿပီးဆံုးခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ေမ့ပစ္ႏုိင္ဖုိ႔ ငါ့မွာစြမ္းအားမရွိခဲ့ပါဘူး။ ႏွလံုး သားရဲ႕ ခံစားမႈအတိမ္အနက္ေၾကာင့္ပင္.. ႐ူးသြပ္ခဲ့ဖူးသည္ဆုိလွ်င္မွားမည္မထင္။ မေမ့ အပ္ေသာခ်စ္သူ၊ မတမ္းတေကာင္းေသာ အေျခအေနမုိ႔ သတိရျဖစ္ျခင္းေတြကို အိပ္ မက္အျဖစ္ မွတ္ယူတမ္းတေနမိတယ္ေလ။

သူ႔ရဲ႕အၾကည့္တစ္ခ်က္အထိမွာ အငိုက္မိ သြားသူက.. ငါ။ သူ႔ရဲ႕ၫႊတ္ကြင္းအစံုတြင္း ဘယ္လုိမွ ႐ုန္းထြက္လုိ႔မရႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ၊ အၿပံဳးပန္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္အ႐ႈံးဆုိတာ မေတြး ေတာမိဘဲ မမုန္းတမ္းခ်စ္ရဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ သူက ငါရယ္ပါ...။

သူ႔ရဲ႕တုန္႔ျပန္မႈ ကမ္းလင့္အခ်စ္ေလးကိုရခဲ့ ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွလံုးသားအတြက္ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးေန႔ေလးေတြေပါ့။ ကိုယ့္အေပၚ ထားခဲ့တဲ့အခ်စ္၊ ကိုယ့္အေပၚထားခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္အေျခခုိင္ၿမဲခဲ့ၾကေလတယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေတြ႕ေနၾကေနရာေလးကပင္ ကိုယ္ တုိ႔ႏွစ္ဦး မဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကလွ်င္ အထီးက်န္ဆန္လြန္းေနသည့္အလားေပါ့။ ရက္ရွည္လမ်ား ၾကာခဲ့သည့္တုိင္ သူႏွစ္ကိုယ္ သံေယာဇဥ္ေတြက ပုိၿပီးခုိင္ၿမဲေနေလရဲ႕။

ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ဦးစလံုးေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အေျခအေနေလးတစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီေလ။ ကိုယ္ကလည္း သူ႔ကိုခ်စ္ပါသည္... သူကလည္း ကိုယ့္ကိုခ်စ္ပါသည္... (သုိ႔ေသာ္....) ဆုိတဲ့ စကားလံုးေလးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ကို ျပန္လည္တမ္းတမိတုိင္း ခ်စ္ရက္မွသည္ လြမ္းရက္ကယ္ ရွည္ေစခဲ့ပါသလား။

Subscribe to: Posts (Atom)
top
© Chitsanm's Blog - Web 2.0 Blogger Template Dark by Jack Book and Dezinerfolio